Ni No Kuni: Wrath of the White Witch

   Πρόκειται για ένα jrpg από τη Level-5 με παραμυθένια αίσθηση και πολλά στοιχεία από τα αγαπημένα μου Pokemon. Ξεκινάει λίγο αργά, αλλά στην πορεία παίρνει ωραίο ρυθμό, ο οποίος προς το τέλος χάνεται κάπως.

  Η ιστορία του παιχνιδιού λαμβάνει χώρο στον κανονικό κόσμο και στον παράλληλο, όπου όλα βασίζονται στην μαγεία και κάθε ον έχει μια αδερφή ψυχή. Ο μικρός Oliver έχασε τη μητέρα του σε ένα ατύχημα και μέσω μιας νεράιδας του Drippy μαθαίνει πως η αδερφή ψυχή της είναι αιχμάλωτη του σκοτεινού μάγου Shadar και πως αν τη σώσει, τότε υπάρχει περίπτωση να επανέλθει και η μητέρα του. Έτσι λοιπόν ο Oliver ξεκινάει το ταξίδι του στον παραμυθένιο αυτόν κόσμο για να σώσει την μητέρα του. Προς το τέλος του παιχνιδιού παρατήρησα ότι υπήρχε πολύ τράβηγμα στην ιστορία, λες και δεν είχαν ιδέες για το πώς θα τη δέσουν πιο όμορφα ή απλά βιάζονταν να τελειώσουν το παιχνίδι.  

  Από τον τεχνικό τομέα είμαι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος. Πάντα είχα μια αδυναμία με τα cell-shaded γραφικά και εδώ δένουν πάρα πολύ ωραία με τον παραμυθένιο κόσμο του Ni No Kuni. Ακόμα και στο overworld έχει γίνει φανταστική δουλειά, για να μην πω πως είναι ακόμα καλύτερη και από κλειστές περιοχές. Στο θέμα της μουσικής, το παιχνίδι περιέχει πολύ όμορφα κομμάτια, αν και κάπου στην αρχή του παιχνιδιού, στο πρώτο δάσος, η μουσική που έπαιζε δεν ταίριαζε ιδιαίτερα. Ένιωθα πως από στιγμή σε στιγμή θα πεταχτεί το final boss και θα δω game over πριν καλά καλά το καταλάβω.

    Ίσως το μεγαλύτερο κακό του παιχνιδιού είναι το περπάτημα. Πραγματικά ένιωθα ότι ο χαρακτήρας σερνόταν και οι περιοχές του παιχνιδιού δεν ήταν μικρές, κάτι που δεν βοηθούσε. Στο travelling μου άρεσε ότι μπορούσες να χρησιμοποιήσεις μαγικά για να συνεχίσεις τον δρόμο σου, για παράδειγμα φτιάχνοντας γέφυρες ή παγώνοντας κομμάτια δρόμων που έχουν λουστεί από λάβα. Άλλα στοιχεία του παιχνιδιού είναι το alchemy, με το οποίο μπορείτε να φτιάξετε διάφορα αντικείμενα όπως όπλα ή ακόμα και consumables. Το κακό σε αυτό είναι πως τα τελευταία, σε κάθε κατηγορία θέλουν απίστευτο farming που απαιτεί την εύρεση rare encounter και ακόμα πιο rare steal που φτάνουν το 3%.

  Κάτι που ο τίτλος επιβεβαιώνει καλά είναι η μάχη. Πέρα από τους κύριους χαρακτήρες ο χρήστης έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει κάποια τέρατα που λέγονται familiars. Τα familiars αυτά τα παίρνετε με κάποιες πιθανότητες, αν τα νικήσετε στη μάχη. Μπορούν να ανεβούν επίπεδο μαθαίνοντας έτσι νέες κινήσεις και ανεβάζοντας τα στατιστικά τους. Μετά από κάποιο επίπεδο, τα τερατάκια αυτά μπορούν να εξελιχθούν με τη χρήση κάποιων ειδικών πετρών, που θα μηδενίσουν το επίπεδο τους αλλά θα αποκτήσουν πρόσβαση σε νέες πιο δυνατές κινήσεις και τα base stats θα ανέβουν δραματικά.  Το πρόβλημα στο combat είναι οι επιλογές που υπάρχουν στο AI των παιχτών που δεν έχετε τον έλεγχο, δηλαδή ακόμα και σε απλές μάχες, για να αποτρέψετε κάποιον να χρησιμοποιήσει όλα του τα MP σε απλά τέρατα, πρέπει πραγματικά να τον βάλετε να μην κάνει τίποτα, φτάνοντας σε σημείο να βρίσκεστε στη μέση μιας δύσκολης μάχης και να μην έχετε τρόπο να παλέψετε.

  Σε θέμα υλικού και δυσκολίας, το κακό είναι ότι το παιχνίδι σε παίρνει από το χεράκι για το παραμικρό που έχεις να κάνεις, κάνοντας έτσι την πρόοδο σ' αυτό απόλυτα απλοϊκή. Από την άλλη το παιχνίδι είναι γεμάτο από side quests και hunts μεγάλων τεράτων, δίνοντας έτσι υλικό για πάρα πολλές ώρες παιχνιδιού και μάλιστα, μετά το final boss, ξεκλειδώνονται τα super bosses, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να κάνετε ακόμα περισσότερα πράγματα.

  Κλείνοντας, έχω να πω πως πρόκειται για έναν πολύ καλοφτιαγμένο τίτλο, ο οποίος αν και έχει τα προβλήματα του,  καταφέρνει να προσφέρει μια πανέμορφη εμπειρία και πάρα πολλές ώρες διασκέδασης για κάθε completionist και μη.